عوامل پیش بینی کننده ی گرایش زوجین به طلاق در مناطق مرزی: مطالعه ی موردی شهر بانه

هدف: مقاله‌ی حاضر با هدف شناسایی عوامل پیش بینی کننده‌ی گرایش زوجین به طلاق در مناطق مرزی صورت گرفته است. در بخش نظری بر اساس نتایج به‌دست آمده از بررسی نظریه‌ها و مرور منابع تجربی موجود یک چارچوب مفهومی تنظیم و در قالب آن فرضیه‌های اصلی مطرح شده است.       روش: پژوهش به روش هم‌بستگی و نحوه‌ی گردآوری اطّلاعات پیمایشی و ابزار  پرسش‌نامه در مورد 400 نفر نمونه از زوجین ساکن در شهر مرزی بانه انجام گرفته است. داده های به‌دست آمده با استفاده  از روش‌های آماری هم‌بستگی کندال، تحلیل رگرسیون چندمتغیّره و تحلیل مسیر با بهره گیری از نرم افزار20 SPSS تحلیل شدند.        یافته‏ها: با وجود شناخت بالای زوجین از هزینه‌ها و عواقب  طلاق در جامعه،  گرایش متوسّطی نسبت به طلاق در ابعاد عاطفی و رفتاری آن وجود دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که متغیّرهای میزان برآورده نشدن انتظارات، تصوبر مثبت از پیامدهای طلاق، مداخله‌ی اطرافیان، تفاوت عقاید، از هم گسیختگی خانواده، ناهمسانی زوجین، مصرف رسانه‌های خارجی، پایگاه اقتصادیـ اجتماعی، بلوغ فکریـ عاطفی اثر تقویت کننده‌ایی بر گرایش به طلاق داشته و متغیّرهای پای‌بندی دینی، دستیابی به اهداف، مصرف رسانه‌های داخلی و سطح تحصیلات اثر کاهنده‌ایی بر گرایش به طلاق داشته است. در مجموع متغیّرهای مذکور حدود 58 درصد از تغییرات گرایش به طلاق در زوجین مورد بررسی را تبیین می‌کنند.       نتیجه‌گیری: مهم‌ترین عامل پیش‌بینی کننده‌ی گرایش به طلاق، متغیّر نابسامانی اجتماعی بوده است که  خود متأثّر از تغییرات ارزشی و محیطی (رشد تجارت مرزی و اقتصاد غیر رسمی،  تغییرات شدید در وضع اقتصادی منطقه، افزایش نامتعارف حجم سرمایه‌ی اقتصادی در میان بخشی از مردمان این منطقه)می‌باشد.